Wij zijn Prokino. Ik ben Meryem…
Of ik een half uurtje de tijd heb voor een interview? Maak er maar vijfenveertig minuten van, ik hou van kletsen… hahaha.
Dit was de reactie de we kregen voorafgaand aan dit interview. Het duurde inderdaad driekwartier, want wat een passie voor het vak heeft Meryem! Of het gaat om opvoedkundige taken, de organisatie Prokino Kinderopvang of het spelende karakter van het werk. Ze heeft er een uitgesproken mening over.
Je hebt al flink wat jaren ervaring als pedagogisch medewerker, wat is in je werk nu typisch Meryem?
"Graag ga ik op een vlotte, amicale manier met de ouders om. We hoeven geen vrienden te worden, maar we hebben elkaar wel nodig. Wij hebben een belangrijke opvoedkundige taak en hebben daarnaast de ervaring, in mijn geval al twaalf jaar, in het opvangen én dus ook het opvoeden van kinderen. Graag help ik ze daarbij en deel ik mijn ervaringen graag met ze."
Kun je een voorbeeld geven?
"De baby’s zijn soms nog heel klein en toch kun je al heel snel zien of een bepaald type gedrag gangbaar is of dat het wellicht anders is. Niet noodzakelijk slecht, maar anders. Dan heb ik de ervaring om te zien of het echt anders is, of dat het slechts een fase is, of dat er wellicht aanvullend onderzoek van een specialist nodig is. Ben je zelf voor het eerst vader of moeder geworden, dan kan het allemaal heel overweldigend zijn. Dan is het toch fijn dat er een opvang is die met je meedenkt vanuit de jarenlange ervaring? Voor peuters of jonge kinderen is dat natuurlijk niet anders."
Wat geef je ouders dan mee?
"Dat verschilt natuurlijk per situatie. Ik sta nog altijd achter de drie r-en; rust, reinheid en regelmaat. Een kind heeft duidelijkheid en grenzen nodig, maar ook structuur. Soms komen ouders bij ons met de mededeling dat hun kind slecht eet. Als ik dan hoor hoe hun dagritme is opgebouwd, zie ik daar soms wel eens aanknopingspunten in hoe dat beter kan. Dan probeer ik ze tips te geven waarbij ik aangeef dat het niet per se om het eetmoment zelf gaat waardoor een kind onrustig wordt, maar juist door alles eromheen.
Een ander voorbeeld is een kind dat zichzelf maar niet kon concentreren bij het lezen. De ouders dachten wellicht aan een persoonlijkheidsstoornis, je hoort en lees daar toch zo veel over. Door observatie en het kind uit te dagen hadden wij helemaal geen aanleiding om dit ook te denken. Wij dachten meer aan slecht zicht, waardoor het lezen helemaal niet fijn was voor het kind. Dit bleek zo ook te zijn. Toch hartstikke mooi om hier samen met de ouders achter te komen."
En daar kom je achter door een beetje met blokken te spelen 😉.
"Ho ho, jij hebt zeker nog nooit een paar dagen meegelopen op de kinderopvang! Maar ik snap waar je naartoe wilt, haha. Ja, wij spelen en knuffelen zeker met de kinderen. En soms mag dit er ook gewoon zijn, maar daarnaast doen we zo veel meer. Het belangrijkste is dat we de verantwoordelijkheid hebben over andermans kinderen, wij moeten altijd alert zijn, letten op de veiligheid, we dragen bij aan de ontwikkeling, het is ook fysiek werk, we hebben de administratie, we begeleiden ouders zoals gezegd en zo kan ik nog wel even doorgaan. Als alles goed gaat, dan kunnen we genieten."
Slotvraag: waarom zou iemand jouw collega moeten worden bij Prokino Kinderopvang?
"Omdat je bij ons jezelf mag zijn. Uiteraard hebben wij ook een pedagogisch beleid en dat is erg belangrijk, maar wij krijgen ook heel veel vrijheid in ons werk. Elke dag voel ik het vertrouwen dat ik het goed doe en daar waar ik kan leren krijg ik ook de handvatten om te groeien. Ik heb wel eens anders meegemaakt. Toen werd ik gek van alle regeltjes en de managers die op je vingers zaten te kijken. Dus ben je op zoek naar een baan waar je nog gewoon normaal mag doen, dat vinden wij heel bijzonder."
Professionele kinderopvang, dat is wat wij bieden. Zet jij jezelf, net als Meryem, op de kaart? Bekijk dan onze actuele vacatures op deze pagina en solliciteer! Wij maken graag kennis met jou. :-)
Dit interview is volledig uit de praktijk gegrepen. In verband met de privacy van onze collega's gebruiken we niet hun echte naam bij het publiceren van de interviews.